Αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες …

… αυτή η φράση της Έμμα Γκόλντμαν έχει “κοσμήσει” πολλούς τοίχους και έχει χρησιμοποιηθεί ως τσιτάτο σε πολλές συζητήσεις, είμαι σίγουρος. Πως μου ήρθε ε; Κάτι η ζέστη, κάτι τα λόγια του παπά; Όχι, απλά πέρασαν δύο μήνες από τις εκλογές που θα άλλαζαν την ζωή μας και η δική μου δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε ιδιαίτερα. Βασικά περιμένω … και περιμένω … και περιμένω … να τελειώσει η προεκλογική περίοδος … και μαζί το μνημόνιο, η τρόικα, οι μερκελιστές, οι γερμανοτσολιάδες και άλλα γραφικά. Τώρα που είπα γραφικά και τσολιάδες, πολύ με συγκίνησε αυτή η ακιγκλίδωτη παρέλαση με τα πατριωτικά συνθηματάκια και τους χορούς με τα τσαρούχια, σαν φιέστα του παλιού καλού καιρού, τότε που οι “επαναστάτες” χόρευαν κυκλικά – το ‘πιασες το υπονοούμενο; Είπα επαναστάτες και λέω να γυρίσω στην Έμμα και την ρύση της, αλλά πριν από αυτό μην ξεχάσω τα συνθήματα, γιατί εγώ τα άκουσα, δεν ξέρω για εσάς; Ο Πάνος δεν τα άκουσε πάντως … Πρώτη φορά Αριστερά και το Δεξί αυτί (κάνει πως) δεν ακούει! Πάντως εγώ θέλω να την πάρουμε την Πόλη, να πάω να βρω και το σπίτι του παππού μου κι ελπίζω να μην ενταχθώ στον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.

Πίσω στις εκλογές λοιπόν και στην προεκλογική περίοδο … εδώ στην Ελλάδα γουστάρουμε προεκλογική περίοδο, όλο τον χαβαλέ της, τα ψέματά της, την κοροϊδία και την Ελπίδα που μας πουλάνε. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και φωνές που ζητούν σοβαρότητα, αλλά κερδίζει η πεπατημένη. Αφού πιάνει ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε; Εάν δεν λες τίποτα ουσιαστικό και το παίζεις σωτήρας από μία απειλή που ο ίδιος δημιούργησες έχεις την εκλογή στο τσεπάκι. Κατά τα άλλα πες τα αυτονόητα: ομοψυχία, αγώνας, σας νιώθω, μαζί θα προχωρήσουμε και διάφορα άλλα basics του πολιτικού marketing και “καθάρισες”. Δεν χρειάζεται πλέον να ξοδέψεις και πολλά, με τα social media, ίσως και τίποτα! Ζώσου τα όπλα πίσω από ένα πληκτρολόγιο και ξεκίνα! Μπορείς να κάνεις ακόμη και αντάρτικο του διαδικτύου και να μην σε πιάσει κανένας για τρομοκρατική δράση. Ξεκινάς πυροβολείς και όποιον πάρει ο Χάρος. Σαν τον υποβολέα του Αρβύλα βάλε λίγο πάθος, τίποτα κεφαλαία, βγάλε τους “άλλους” στην σέντρα, πες, πες, πες, κάτι θα μείνει. Έτσι δεν είναι; Το ονομάζουμε σήμερα “τρολ”, αν κι εγώ αλλιώς τα γνώρισα αυτά τα απαίσια πλασματάκια στα νιάτα μου και δεν είχαν σχέση με τα κοινωνικά δίκτυα. Βέβαια τότε τα δίκτυα ήταν ζωντανά, όχι IP addresses. Σήμερα, δεν χρειάζεται καν να πεις το όνομά σου, μπορείς να φοράς μάσκα χωρίς να σε πιάνει το ιδιώνυμο (έτσι κι αλλιώς καταργήθηκε κι αυτό μαζί με την Αμυγδαλέζα), δεν χρειάζεται καν να αναλάβεις την πολιτική ευθύνη. Αν και να την αναλάβεις εντάξει δεν έγινε και τίποτα, εάν έχεις δημιουργήσει Αρχιερέα της Διαφθοράς, ε εσύ είσαι καλύτερος! Βρε που Τον θυμήθηκα; Άντε να ανοίξει ο καιρός να πάμε για κανένα ούζο …..

Το κείμενο γράφτηκε για να θυμίσει στον καθένα ότι τον βολεύει, με την ελπίδα ότι μπορεί να τον ξυπνήσει κι από κάτι που τον βολεύει. Συνεπώς, οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα, ακόμα και εάν αυτή δεν προκύπτει από την πρώτη ανάγνωση, ΔΕΝ είναι συμπτωματική!