Επιστήμη της διατροφής: καινούργια με πολλά «ανοικτά μέτωπα»..
(νομίζω ότι δε θα έπρεπε να γράψω εδώ επώνυμα την πρώτη μου φορά, κάτι άλλο πέρα από την (αγαπημένη μου) επιστήμη της διατροφής..)
Σε μια προσπάθεια επιστημόνων (2005, “The Giessen Declaration”- Η Δήλωση του Giessen) να διασαφηνισθεί τι κάνει η επιστήμη της διατροφής, ποιες αρχές τη διέπουν και ποιες οι διαστάσεις της αποτυπώθηκαν τα εξής:
«..Εξακολουθεί να χρειάζεται πολύ δουλειά όσον αφορά τη βιολογική διάσταση της επιστήμης της διατροφής. Πολύ σημαντικό έργο χρειάζεται όμως να σημειωθεί και όσον αφορά την κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση της διατροφής, κάτι που απαιτεί μια πιο ευρεία και ολοκληρωμένη προσέγγιση. Το πιο επίκαιρο και επείγον έργο που πρέπει να γίνει από τους επαγγελματίες και επιστήμονες της διατροφής είναι να σκέφτονται κα ι να εργάζονται συνολικά και ταυτόχρονα στις τρείς συνιστώσες της διατροφής: τη βιολογική, την κοινωνική και την περιβαλλοντική..»
ΣΧΟΛΙΟ:
Κάποτε πρέπει να συμφωνηθεί, λοιπόν, ότι κάπως διαφορετικά θα πρέπει:
Α. να διδάσκεται η επιστήμη της διατροφής,
Β. να δίνονται οι γενικές και κατευθυντήριες οδηγίες της διατροφής.
Δεν είναι μόνο τα θρεπτικά συστατικά των τροφίμων, είναι και τι κουβαλάνε όσον αφορά το περιβαλλοντικό τους κόστος, αλλά και το που και ποιοι μπορούν να προμηθεύονται την τροφή χωρίς αποκλεισμούς (επισιτιστική ασφάλεια; τιμές προϊόντων;..).
Η επιστήμη της διατροφής είναι μια καινούργια σχετικά επιστήμη, έχει όμως πολλά μέτωπα και πολλά χιλιόμετρα ακόμα να καλύψει. Είναι η χειροπιαστή αποτύπωση της ζωής των ανθρώπων και των αναγκών ή ιδιαιτεροτήτων τους, ας ασχοληθούμε μαζί της πιο ολιστικά, ενσωματώνοντας πολιτισμικά, κοινωνικά, πολιτικά χαρακτηριστικά..