Απορώ …
… όχι με την καρδιά μου που αντέχει να πονά, αλλά με τα αυτιά μου, που αντέχουν αυτά που ακούν. Τις τελευταίες έχουμε ακούσει τόσα πολλά – γιατί δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα – και δεν ξέρω που θα πάει όλο αυτό; Έχουμε έναν Υπουργό Οικονομικών ο οποίος είμαι σίγουρος ότι είναι “καταπληκτικός” καθηγητής, από εκείνους που χαίρεσαι να έχεις στο αμφιθέατρο ως φοιτητής και σε συνεπαίρνει όταν διδάσκει. Αλλά τώρα είναι Υπουργός και πρέπει να περάσει σε πράξεις, να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα και να κάνει την διαφορά. Όχι να την περιγράψει, να την κάνει πραγματικότητα! Μπορεί;
Έχουμε να κάνουμε με μία περίπτωση ανθρώπου που δεν “μασάει”. Καλό είναι αυτό, αληθινό είναι; Εχθές δεν ήξερε ότι ο Φωτόπουλος φρόντισε να αυξήσει τον μισθό του, αλλά είπε ότι τον “χαλάει”. Προχθές μας εξηγούσε τι σκοπεύει να κάνει, αλλά δεν μας είπε εάν πιστεύει ότι θα τον αφήσουν. Εισάγει και νέους όρους: δημιουργική ασάφεια, ας πούμε. Μας εξηγεί, χαριτωμένα ομολογώ, ότι έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος που θα γινόταν αποδεκτή η συμφωνία με τους Ευρωπαίους, η οποία περιλαμβάνει ….. κάτι που θα αρχίσουμε να βλέπουμε από αύριο; Μεθαύριο; Σε 4 μήνες; Σε βάθος τετραετίας;
Από την άλλη έχουμε διάφορα άλλα στελέχη, γιατί ο Υπουργός στέλεχος δεν ήταν ποτέ, Καθηγητής ήταν, τα οποία μας ανακοινώνουν τα σχέδιά τους, όχι με πολλά-πολλά νούμερα, γιατί όταν αρχίζουν τα νούμερα αρχίζουν και οι γκάφες. Εντάξει είναι αρχάριοι θα μου πείτε ας μην βιαστούμε να τους κρίνουμε … μα δεν τους κρίνω, τι να κρίνω; Κρίνεις αυτό που γίνεται, αυτό που λέγεται, το κρίνεις και αυτό, αλλά δεν μένεις σε αυτό. Και μετά μας λένε εμείς δεν διαπραγματευόμαστε τίποτα, ο Υπουργός θα τα πει και θα τα βρει με τους Φράγκους. Ωραία άρα τι τα ανακοινώνεις; Για να βγεις στην επόμενη συνεδρίαση και να συζητάτε 12 ώρες τι δεν έγινε;
Απορώ …..
About Author
grisvas
Γεννήθηκα το 76 και από τότε μένω στην Νέα Σμύρνη, μετά από ένα μικρό διάλειμμα 9 ετών στην Καλλιθέα, όπου ποτέ δεν έχω πάει για καφέ, όσο έμενα εκεί. Βλέπεις καφέ ο Νεοσμυρνιός πίνει στην Πλατεία! Όλοι, γιαγιάδες, παππούδες, πρόσφυγες … μετρήστε: Κωνσταντινούπολη, Αϊβαλί, Αλάτσατα, Αττάλεια. Γι’ αυτό δεν με χωράει ο τόπος. Από μικρός μου άρεσε να ταξιδεύω, με αυτοκίνητο, πλοίο, τρένο, αλλά κυρίως με το μυαλό. Έχετε ακούσει που λένε ότι οι Σμυρνιοί ήταν άνθρωποι καλλιεργημένοι; Εμένα πάντως η γιαγιά μου έλεγε ότι «εμείς καλλιεργούσαμε καπνά». Τελικά βέβαια καταλήξαμε στην Αθήνα μετά την Καταστροφή … μεγάλο πράγμα οι καταστροφές, σου αλλάζουν την αντίληψη για τα δεδομένα … Καλά χάθηκα, ταξίδι πάλι … δεδομένα λοιπόν: Ερωτευμένος εδώ και 20 χρόνια, τώρα πια με 2 γυναίκες…ευτυχώς έχω και τον γιο μου να φέρνει ισορροπία. Διαιτολόγος, Διατροφολόγος, δάσκαλος που του αρέσει να ψάχνει, από τότε που μπήκα στο Πανεπιστήμιο δεν λέω να βγω (αιώνιος παρεπιδημών, φοιτητής δυστυχώς όχι πια, αν και δεν θα με χάλαγε), αλλά και αφεντικό και Πρόεδρος. Στην πραγματικότητα τίποτα από αυτά δεν μπορεί να ξεπεράσει την μεγάλη αγάπη … την Πολιτική! Όταν ήμουν μικρός έλεγα ότι θέλω να γίνω Πρωθυπουργός, τώρα που μεγάλωσα είπα να είμαι χρήσιμος καταρχήν και μετά βλέπουμε …..
