: Μάιος 2015
Όταν κάποιος διαθέτει ένα απόλυτα επαναστατικό τρόπο να εκφράζεται είναι πιθανό να μην καταφέρει να εξασφαλίσει την υποστήριξη των άλλων. Συνήθως παίρνει χρόνια για να πειστεί ο κόσμος για την εγκυρότητα μιας επαναστατικής ιδέας, τέτοιας που να εκφράζει τη διαφοροποίηση από αυτό που σήμερα ζούμε. Έτσι πολλές φορές μνημονεύουμε πολιτικούς ύστερα από χρόνια, πολιτικούς που
Πλησιάζοντας τα 30 νομιζω πως φτάνω στο σημείο να αρχίσω να αξιολογώ διαφορετικά την καθημερινότητα, όσα συμβαίνουν γύρω μου αλλά και τις επιλογές μου φυσικά. Πιο σημαντικό βέβαια δεν είναι να αξιολογείς μόνο αλλά να έχεις το θάρρος να εκτιμάς. Καμιά φορά θέλει λίγη προσπάθειά παραπάνω, εκεί είναι και η υπέρβαση μας, εκεί που θα αντλήσουμε
Είναι πρωί. Πίνω το καφεδάκι για να ανοίξουν οι οφθαλμοί και ταυτόχρονα βλέπω τη ροή των αναρτήσεων του φατσοβιβλίου. Μερικοί γνωστοί μου έχουν αναδημοσιεύσει τη σελίδα της Έλλης Παπαγγελή(ς) και δεν μπορώ παρά να μη θαυμάσω την ομορφιά της νεαράς και την πολυσχιδή της προσωπικότητα. Επειδή δεν ασχολούμαι εντατικά με τις κομματικές νεολαίες και όσους τις συνθέτουν
“Tα κόμματα δεν κάνουν ποτέ λάθος. Οι πολιτικοί δεν κάνουν ποτέ λάθος. Οι ψηφοφόροι δεν κάνουν ποτέ λάθος. Σε αυτή την ευλογημένη χώρα. Μόνο η Σούζη κάνει λάθος που λέει τον καιρό..” (facebook: Πέτρος Τατσόπουλος 18-5-2015) ..και η Σούζη που τρώει κάνει λάθος ..και ψεύδεται και τρώει, προσθέτω εγώ… Σκέτη μελαγχολία το πράγμα.. too many
Χθες, 10 Μαίου, ήταν η ημέρα της Μητέρας. Γιούπι! Γέμισαν τα social media με αναρτήσεις τύπου, «αγάπα την μητέρα σου αλλιώς θα πέσει κεραυνός να σε πλακώσει», « τα παιδιά μας είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας», «ζω για τα παιδιά μου» κ.ο.κ. Στην συνέχεια, κάποιες από τις μανάδες, ξεχύθηκαν στους ηλιόλουστους
Είμαι σε γνωστό σούπερ μάρκετ με το μωρό στο μάρσιπο και τον μεγάλο σε καροτσάκι – αυτοκινητάκι του καταστήματος. Το μυαλό μου δουλεύει χίλιες στροφές πως θα κάνω πιο γρήγορα τα ψώνια, μη ξεχάσω κάτι από τη λίστα, μη ξυπνήσει το μωρό και μη βγει ο Παναγιώτης από το αυτοκινητάκι και ξεκινήσω να κάνω αγώνα
Αν μιλάμε για τις 100 πρώτες μέρες του Τσίπρα, θα ήθελα κάποιος να μας πει σε ποια φάση του σχεδίου βρισκόμαστε. Δηλαδή εκτός από τις προσπάθειες που γίνονται για να πειστεί η Ευρώπη ότι αυτή η πολιτική λιτότητα, με αυτά τα μέτρα και αυτά τα σταθμά, δεν οδηγεί πουθενά. Περιμένουμε πρώτα να καταλάβουν
The helio sequence – The helio sequence (Sub pop records) Συνήθως το ομότιτλο άλμπουμ ενός γκρουπ είναι το πρώτο του. Για το δίδυμο από το Oregon των ΗΠΑ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αυτό είναι το 6ο δισκογραφικό βήμα για τους helio sequence που δραστηριοποιούνται από το 1999. Θα μπορούσαμε να τους κατατάξουμε στην ανεξάρτητη σκηνή
Είναι σίγουρο ότι έχουν ήδη γραφτεί- και θα γραφτούν- κείμενα, ευφυολογήματα, θέσεις για τις 100 πρώτες μέρες κυβέρνησης. Δίνεται ίσως μεγάλη σημασία στους συμβολισμούς των πρώτων 100 ημερών μιας κυβέρνησης, μεθοδολογία που έρχεται κυρίως από την άλλη μεριά του Ατλαντικού (ΗΠΑ). Θα προσπαθήσω να μην τα βάλω τα πράγματα σε ένα άσπρο- μαύρο, απλά τα
-Επ, τι νέα; – Εδώ, τα ίδια ..ρουτίνα.. Παραπάνω, ένας συνηθισμένος ολιγόλογος διάλογος, ρουτίνας. Ρουτίνα, για πολλούς βαρεμάρα. Κι όμως.. δε θα το έλεγα βαρεμάρα. Ίσα-ίσα, πολλές ιδέες, πολλές πλευρές του εαυτού τις ανακαλύπτει κανείς σε καθεστώς ρουτίνας. Η ‘μηχανικότητά’ της ρουτίνας είναι απελευθερωτική, αφήνει το πνεύμα να ταξιδεύει. Αφήνει να βγουν στην επιφάνεια αναθεωρήσεις