Γιατί δε θα γίνεις ποτέ Έλλη μικρή μου
Είναι πρωί. Πίνω το καφεδάκι για να ανοίξουν οι οφθαλμοί και ταυτόχρονα βλέπω τη ροή των αναρτήσεων του φατσοβιβλίου.
Μερικοί γνωστοί μου έχουν αναδημοσιεύσει τη σελίδα της Έλλης Παπαγγελή(ς) και δεν μπορώ παρά να μη θαυμάσω την ομορφιά της νεαράς και την πολυσχιδή της προσωπικότητα.
Επειδή δεν ασχολούμαι εντατικά με τις κομματικές νεολαίες και όσους τις συνθέτουν αρχίζω την επιμόρφωση:
Το cover photo της είναι η φωτογραφία της σημαίας της Ελλάδας δίπλα σε αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απ’το προφίλ της μαθαίνω πως ξέρει 3 γλώσσες, προστατεύει το περιβάλλον (φυσικά) και τα αδεσποτούλια (ακόμα φυσικότερα), έχει τελειώσει το Ιστορικό-Αρχαιολογικό της ΦΣΠΑ, υπήρξε ενεργό μέλος της Ά-και-ου-και-ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και δουλεύει στο χώρο του μόντελινγκ .
Δηλαδή είναι πολύ ωραία γκόμινα με λίγα λόγια.
Η επαγγελματική μου διαστροφή φυσικά με ωθεί να πατήσω το σύνδεσμο που οδηγεί στoν ιστότοπο της. Πατάω το link “About”, γιατί η αρχική σελίδα παραπέμπει σε καμπάνια της Ληβάης και κάπως με παραξενεύει. Ενώ περιμένω να δω φωτογραφίες με ταγέρ, παπάδες, περιφερειάρχες, τον Αντωνάκη, την Φάνη -Πάλη-κλπ, κείμενα για την ανασυγκρότηση του κράτους μετά την αριστερή λαίλαπα που θα τα ζήλευε κι αυτός ο Σούν Τζού, ή-έστω-ένα κομματικό βιογραφικό, βλέπω αυτό:
Ματημπαναγία!
About Author
Γιάννης Αγγελάκος
Mε το ένα πόδι στην Αρκαδία, με το άλλο στη Λακωνία, με ένα μικρό πέρασμα από την Αθήνα και τα μελαγχολικά Midlands της Γηραιάς Αλβιόνας, σχεδιάζω, γράφω, φωτογραφίζω, και εικονογραφώ, άλλοτε επί πληρωμή και με έκδοση τιμολογίου και άλλοτε επειδή έτσι μου αρέσει . Ανακατεύω πίξελ κατά βούληση, τεντώνω ανύσματα μέχρι να έρθουν στα μέτρα μου, καταγράφω το χρόνο σε βίντεο και ψηφιακή κινούμενη εικόνα και την μεταλλάσσω σε χαρά, λύπη, μυστήριο και -ενίοτε-τρόμο. Άλλοτε πάλι, φοράω το μαύρο καπελάκι και κάνω το μάγο με οπτικά εφε σε ταινίες. Απεχθάνομαι τον αυτοπροσδιορισμό μου ως καλλιτέχνη και προτιμώ αυτόν του σχεδιαστή οπτικής επικοινωνίας και σύμβουλο εταιρικής προβολής.
