ε π ο χ ή
Όταν κάποιος διαθέτει ένα απόλυτα επαναστατικό τρόπο να εκφράζεται είναι πιθανό να μην καταφέρει να εξασφαλίσει την υποστήριξη των άλλων. Συνήθως παίρνει χρόνια για να πειστεί ο κόσμος για την εγκυρότητα μιας επαναστατικής ιδέας, τέτοιας που να εκφράζει τη διαφοροποίηση από αυτό που σήμερα ζούμε. Έτσι πολλές φορές μνημονεύουμε πολιτικούς ύστερα από χρόνια, πολιτικούς που μπορεί να μην πέτυχαν οι ίδιοι να κυριαρχήσουν την περίοδο που τα έλεγαν γιατί πολύ απλά ήταν επαναστατικά..
Αν θέλει ο Τσίπρας οι ιδέες της Αριστεράς να ριζώσουν και να κυριαρχήσουν δε χρειάζεται να ακολουθηθούν οι ιδέες ούτε των δυνάμεων των ευρωσκεπτικιστών και του απομονωτισμού (ακροαριστερά και ακροδεξιά), αλλά βεβαίως ούτε και οι ιδέες των νεοφιλελεύθερων του οικονομικού δαρβινισμού (έχεις λεφτά ..μέσα, δεν έχεις λεφτά ..έξω και τιμωρία). Χρειάζεται να ‘μονωθούν’ τα επαναστατικά λόγια, για να κατανοηθούν τα νεοφιλελεύθερα αντανακλαστικά των ‘αγορών’, αλλά και τα υπερουτοπικά και επαναστατικά λόγια που στα σημερινά μάτια της πλειοψηφίας εντός και εκτός τειχών μάς απομονώνουν, μάς περιορίζουν, μάς αποδυναμώνουν (..άραγε πόσοι 25αρηδες αποφασίζουν σήμερα να φύγουν στο εξωτερικό να εργαστούν και πόσοι 25αρηδες το έκαναν αυτό πριν 10-15 χρόνια).
ΥΓ: Οι Σκεπτικοί αποκαλούσαν ‘εποχή’ την προσωρινή αναστολή κρίσης σχετικά με την αλήθεια ή την ανακρίβεια μιας ιδέας ή την πίστη ή δυσπιστία σε μια ιδέα, μέχρις ότου είναι δυνατό να επιτευχθεί ένας καλύτερος προσδιορισμός..