Δίσκοι του μήνα (Σεπτέμβριος 2015)

Chvrches – Every open eye (Virgin/Glassnote records)
Συνήθως ο 2ος δίσκος μιας μπάντας είναι καθοριστικός απ’ την άποψη ότι φανερώνει αν ένα καλό ντεμπούτο μπορεί να έχει συνέχεια. Οι churches λοιπόν, έχοντας περάσει με άριστα το πρώτο τεστ, κυκλοφορούν το every open eye και επιβεβαιώνουν την άποψη αυτή. Πρόκειται για ένα τρίο από την Γλασκώβη που παίζουν synthpop – ekectropop μουσικές. Μπορεί η φωνή της Lauren Mayberry να κρύβει μια αθωότητα ενός 27χρονου κοριτσιού παρ’ όλα αυτά στο παρελθόν έχει ήδη συμμετάσχει σε δύο alt rock μπάντες με εντελώς διαφορετικό ύφος από αυτό των churches (boyfriend/gierlfriend και blue sky archives). To σχήμα συμπληρώνουν οι Iain Cooke (synts,bass) και Martin Doherty (synts,backing vocals). Highlights: leave a trace, clearest blue, get away.

 

Mercury Rev – The light in you (Bella union records)
Μπορεί να καθυστέρησαν την κυκλοφορία του 8ου δίσκου τους κατά μια επταετία αλλά όπως λέει και η παροιμία: ‘κάλλιο αργά παρά ποτέ’. Αλλιώς, για να χρησιμοποιήσω και τα λόγια του ίδιου του Jonathan Donahue ‘όταν έχεις να πεις κάτι αξιόλογο, καλύτερα να σου πάρει λίγο χρόνο παρά να το βγάλεις κατευθείαν στη φόρα.’ Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο light in you, ένα όμορφο σύνολο τραγουδιών που εμένα προσωπικά μου θύμισε λίγο το ‘all is dream’ του 2001. Έχοντας αλλάξει δισκογραφική στέγη πλέον οι mercury rev με αυτό το δίσκο κάνουν δυναμικό comeback, αλλά ως είθισται με τα μεγάλα γκρουπ που έχουν κάνει ένα σχετικό κύκλο καριέρας, μην περιμένετε ένα καινούργιο ‘deserter’s songs’. Σαφώς θα σας θυμίσουν τα ατμοσφαιρικά κομμάτια του παρελθόντος απλά στην ιστορία θα μείνει ως άλλος ένας καλός δίσκος τους. Highlights: The queen of swans, are you ready, you’ve gone with so little for so long.

 

Beirut – No no no (4AD records)
To 2006 ένας τύπος ονόματι Zach Condon, έχοντας επιστρέψει από ταξίδι στην Ευρώπη (όντας αμερικανός στην καταγωγή) δημιουργεί τον πρώτο του δίσκο (gulag orkestar) στο δωμάτιο του σπιτιού του παίζοντας ο ίδιος όλα τα όργανα. Εννέα χρόνια μετά κυκλοφορεί το ‘no no no’ και αφού έχουν προηγηθεί άλλες 2 δουλειές (the flying club cup, the rip tide). Μετά το gulag orkestar πλαισίωσαν τoν κ.Condon διάφορα μέλη, αφού χρειάστηκαν ούτως ή άλλως για τις live εμφανίσεις. O ήχος τους είναι κυρίως Balkan folk αν και διακρίνονται κατά καιρούς διάφοροι πειραματισμοί. Οι συνθέσεις περιέχουν βιολιά, τσέλο, τρομπέτες, ακορντεόν και γενικά όλα τα στοιχεία της βαλκανικής μουσικής. Highlights: no no no, august holland, perth.

 

Kurt Vile – B’lieve I’m going down (Matador records)
O 35χρονος Kurt Vile έπειτα από την αποχώρησή του από τους ‘The war on drugs’ ακολουθεί σόλο καριέρα κι εδώ πρόκειται για τον 6ο δίσκο του σε διάστημα μιας οκταετίας. Αν μπορούσαμε να δώσουμε έναν χαρακτηρισμό στη μουσική του, θα του ταίριαζε η indie folk. Σίγουρα θα διακρίνετε και μπόλικη americana στο άκουσμά του, λόγω της καταγωγής του από την Philadelphia των ΗΠΑ. Έχω την αίσθηση ότι η αναγνωρισιμότητα για τον Kurt ήρθε με τον εξαιρετικό προπέρσινο δίσκο ‘walking on a pretty daze’ και συνεχίζεται η καλή δουλειά του με το φετινό b’lieve I’m going down. Highlights: I’m an outlaw, dust bunnies, wheelhouse,lost my head there.

 

Metric – Pagans in Vegas (Universal records)
Οι metric είναι μια μπάντα από τον Καναδά οι οποίοι δραστηριοποιούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 90. Από τα ιδρυτικά τους μέλη είναι η τραγουδίστρια Emily Haines, η οποία συμμετέχει και στο σχήμα των Broken social scene. Ο ήχος τους είναι μια μίξη από indie rock και synthpop ακούσματα. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, που είναι το 6ο τους κατά σειρά, επικρατούν τα synthesizers τα οποία εκτός της Emily αναλαμβάνουν και οι James Shaw, Joshua Winstead. Στο βιογραφικό τους συμπεριλαμβάνεται ότι στο παρελθόν έχουν παίξει live (ως opening act) δίπλα σε ονόματα όπως οι Rolling stones, Death from above, Arcade fire, Modest mouse, Muse κ.ά. Highlights: The shade, Cascades, Too bad so sad, The governess.

 

Stereophonics – Keep the village alive (Banquet records)
Αυτός είναι ο 9ος δίσκος για τους Ουαλούς stereophonics, μιας brit-pop μπάντας που ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1997. Το keep the village alive αποτελεί συνέχεια του προπέρσινου Graffiti on the train, κάτι δηλαδή σαν volume 2. Μουσικά κινούνται σε ασφαλή μονοπάτια pop-rock αισθητικής κάτι που έκαναν και στις παλιότερες κυκλοφορίες τους. Σίγουρα ξεχωρίζουν κάποια κομμάτια σαν hits, όπως το c’est la vie και το i wanna get lost with you, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα υπόλοιπα αποτελούν απλά συμπλήρωμα. Ίσα-ίσα, προσωπικά ξεχώρισα μερικά πέραν αυτών των δύο. Highlights: sing little sister, song for the summer, sunny.

 

 

The Libertines – Anthems for doomed youth (Virgin/EMI records)
Όταν κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο το 2002 οι libertines αποτελούσαν μια νέα ελπίδα για την βρετανική σκηνή. Στην πορεία βέβαια απασχόλησαν τα ΜΜΕ για θέματα εντελώς άσχετα με την μουσική. Συνέπεια όλων αυτών ήταν η διάλυσή τους το 2004. Τα βασικά μέλη δημιούργησαν έκτοτε άλλες μπάντες (Babyshambles, Dirty pretty things). Το 2010 ανακοινώνουν την επανένωσή τους κι έτσι φέτος τον Σεπτέμβρη κυκλοφορούν το anthems for doomed youth. Ο ήχος τους εξακολουθεί να είναι σε indie rock στυλ, αν και ομολογουμένως δεν είναι το ίδιο ‘σκληρός’ με παλιότερα. Πιστεύω πως έχουν ωριμάσει (μουσικά τουλάχιστον) και φαίνεται να έχουν ξεμπερδέψει ως ένα βαθμό με τα προβλήματα του παρελθόντος. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η ακρόαση του νέου τους άλμπουμ. Ευχόμαστε ανάλογη συνέχεια. Άξια αναφοράς η επιμέλεια της παραγωγής από τον Jake Gosling (daft punk, prodigy, lady gaga, ed sheeran κ.ά.) Highlights: fame and fortune, anthems for doomed youth, the milkman’s horse.

 

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Σεπτέμβριο):

• New order – music complete (mute records)
• The dears – time infinity volume 1 (dangerbird records)
• CocoRosie – grey oceans (sub pop records)
• Dead weather – dodge and burn ( third man records)
• Chris Cornell – higher truth (universal records)
• The battles – la di da di (warp records)
• Richard Hawley – hollow meadows (parlophone records)

 

Σταύρος Παρασκευόπουλος