Θέλω.
Θέλω να δω την πραγματική ελπίδα να έρχεται ξανά. Όχι με υποσχέσεις, ούτε με πολιτικές του παρελθόντος (και του παρόντος). Θέλω να βάλω πλάτη σε μια πολιτική που μακροπρόθεσμα θα αποφέρει αποτελέσματα όχι μόνο σε πολιτικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.
Θέλω να αποδοθεί δικαιοσύνη. Να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι τόσα χρόνια έβαλαν το χέρι στο βάζο με το μέλι και αντί να γευτούν μια δαχτυλιά έφαγαν όλο το περιεχόμενο του βάζου. Θέλω αυτή η πολιτική να είναι ατρόμητη χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος και τον πιθανό “τραμπουκισμό”.
Θέλω να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα. Πραγματικά, όχι με ενέσεις χρηματοδότησης αλλά με μια φορολογική και οικονομική πολιτική που θα εξυπηρετεί (και δεν θα τιμωρεί ή δεν θα τον “σπρώχνει” στην φοροδιαφυγή) τόσο τον ελεύθερο επαγγελματία όσο και τον ξένο επενδυτή που θα φέρει χρήματα στην χώρα μου δημιοθργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Θέλω η κοινωνία να έχει τον πρώτο ρόλο. Να δημιουργηθούν όλα τα μέσα και τα βήματα ώστε η κοινωνία να συμμετέχει και να έχει ρόλο όχι μόνο στις εκλογές αλλά συνέχεια ώστε να έχει και την ευθύνη. Δεν θέλω άλλη γκρίνια από τον καναπέ και φτηνές δικαστικές αποφάσεις από status στο Facebook.
Θέλω παιδεία με θεμέλια και όχι σχέδιο σε χαρτοπετσέτα που την πετάω και την ξαναγράφω κάθε χρόνο. Η δια βίου μάθηση, τα σύγχρονα και ασύγχρονα τεχνολογικά μέσα να πάρουν τον πρώτο ρόλο, όχι στην παπαγαλία, το ατελείωτο άσκοπο διάβασμα και τις ευκαιρίες ζωής που αν χαθούν, χάνονται και οι ελπίδες. Ανάπτυξη δεξιοτήτων σε εργαστήρια, project και έρευνα, σε όλα τα εκπαιδευτικά επίπεδα.
Θέλω η γενιά μου να μείνει σπίτι της και όχι να ανθίσει στο εξωτερικό γιατί δεν βρέθηκε προσοδοφόρο έδαφος εδώ. Να αγαπήσει τον τόπο μας, την επαρχία, τις μικρές χαρές σε διάφορες γωνιές της χώρας μας. Να κάνει οικογένεια, να αποκτήσει μια ζεστή στέγη και να “εγκατασταθεί” και να διαιωνίσει ήθη, έθιμα στραβά και μη.
Θέλω τα πράγματα να γίνουν απλά, όχι όμως απλοϊκά…
Θέλω τα πράγματα να γίνουν απλά με το να βλέπω την ελπίδα ζωγραφισμένη ξάνα στα πρόσωπα όλων… τόσο απλά!