Δίσκοι του μήνα (Απρίλιος 2016)

The last shadow puppets – Everything you’ve come to expect (Domino records)

Οι last shadow puppets δημιουργήθηκαν το 2007, απ’ την συνεργασία των Alex Turner (Arctic monkeys), Miles Kane (Rascals) και James Ford (Simian mobile disco). Έπειτα από την επιτυχία του πρώτου τους δίσκου (#1 στα UK charts), έρχεται η συνέχεια με το everything you’ve come to expect. Διάχυτη και σε αυτό τον δίσκο η νοσταλγία για την δεκαετία του 60, με ένα ιδιαίτερο όμως τρόπο συμπεριλαμβανομένου των βασικών επιρροών τους, που σύμφωνα με τους ίδιους είναι οι Style council, ο Isaac Hayes και ο Scott Walker. Επίσης να αναφέρουμε πως αυτό είναι το 2^ο μέρος μιας τριλογίας που θα ολοκληρωθεί στο μέλλον, όπως αποκάλυψαν οι ίδιοι σε συνέντευξή τους. Να σημειώσουμε πως στο εξώφυλλο του άλμπουμ απεικονίζεται η Tina Turner χορεύοντας. Highlights: Miracle aligner, Dracula teeth, Bad habits.

 

 

The dandy warhols – Distortland (Dine alone records)

Τους ‘dandys’ τους παρακολουθώ από την αρχή της καριέρας τους κι έπειτα από τα 4 πρώτα (εξαιρετικά) άλμπουμ τους, κάπου τους έχασα. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν ακάθεκτοι καθώς το distortland αποτελεί τον 9^ο δίσκο τους. Έχουν κρατήσει σταθερό αυτόν τον alternative  pop rock ήχο τους, με τις country επιρροές, έπειτα από τόσα χρόνια. Έχουν κρατήσει επίσης σταθερά τα μέλη τους από το 1994. Το πρώτο δείγμα του distortland (you’re killing me)ήταν πολύ καλό, θυμίζοντας παλιότερες εποχές της μπάντας. Θεωρώ την παρουσία των αμερικανών αξιοπρεπή στην προσφορά τους στην μουσική γενικότερα. Κάτι που σίγουρα επιβεβαιώνεται και με αυτή την κυκλοφορία. Highlights: Samper fidelis, Cathcer in the rye, Styggo, You’re killing me.

 

 

PJ Harvey – The hope six demolition project (Island records)

Η καριέρα της Polly Jean Harvey στην μουσική έχει ξεκινήσει το 1992 και συνεχίζεται με το 9^ο άλμπουμ της φέτος τον Απρίλη. Οι ηχογραφήσεις και η δημιουργία του επικείμενου δίσκου της πραγματοποιήθηκαν σε ανοιχτές για το κοινό συνεδριάσεις, ως μέρος μουσειακής έκθεσης του Λονδίνου το περασμένο έτος, ενώ η ίδια έγραψε τα κομμάτια ταξιδεύοντας σε Κόσσοβο, Αφγανιστάν και Ουάσιγκτον, παρέα με τον φωτογράφο και σκηνοθέτη της, Seamus Murphy. Ο τίτλος αναφέρεται  στο πρόγραμμα HOPE IV των ΗΠΑ, για το οποίο εκφράζει την άποψή της μέσω των στίχων του ‘the community of hope’ τραγούδι που ‘ανοίγει’ τον δίσκο. Να αναφέρουμε επίσης ότι η PJ θα επισκεφτεί την χώρα μας φέτος το καλοκαίρι στις 7 Ιουνίου, στα πλαίσια του φεστιβάλ Release Athens και θα μοιραστεί την σκηνή με τους Brian Jonestown Massacre και τους Slowdive. Highlights: The community of hope, The ministry of social affairs, The wheel.

 

 

Mogwai – Atomic (Rock action records)

Οι Σκωτσέζοι Mogwai αποτελούν από τις πρωτοπόρες  μπάντες στο χώρο της post rock μουσικής. Το atomic είναι το 9^ο τους άλμπουμ και ως συνήθως περιέχει ατμοσφαιρικά instrumental κομμάτια με κιθάρες και διάφορα effects. Σίγουρα μουσική χωρίς στίχο για μακρά διάρκεια δεν γίνεται εύκολα αρεστή σε μεγάλη μερίδα κόσμου, αλλά η ιδιαιτερότητα των Mogwai έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον αρκετών μουσικόφιλων. Αξίζει να σημειωθεί πως έχουν συνεργαστεί με τον John Peel στα περίφημα sessions που ηχογραφεί κατά καιρούς, θεωρώντας τους μάλιστα ως εξαιρετικούς από τα πρώτα τους κιόλας βήματα. Highlights: Bitterness centrifuge, Pripyat, Fat man.

 

 

Brian Eno – The ship (Warp records)

Ο 67χρονος πλέον, Brian Eno κυκλοφορεί ένα ακόμα δίσκο καθώς η μουσική ιδιοφυία που κρύβεται πίσω από το πρόσωπο του δεν σταματά να γεννά ιδέες. Πρόκειται για ένα ambient project, ατμοσφαιρικό και ιδιαίτερο όπως είναι και ο ίδιος. Περιέχει δύο μόλις κομμάτια (The ship, Fickle sun) με το 2ο να χωρίζεται σε τρία μέρη. Το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν κατατάσσεται στα ‘εύκολα’ ακούσματα αλλά σαν πειραματική μουσική κυρίως. Για την ιστορία να αναφέρουμε πως ο Eno στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς καλλιτέχνες όπως Roxy music, David Bowie, Talking heads, Devo, Ultravox, Genesis, U2, Coldplay κ.ά. Highlights: The ship, I’m set free.

 

 

Pet shop boys – Super (x2 records)

Ένα από τα διασημότερα γκρουπ στο χώρο της synthpop – electropop βρετανικής σκηνής , κυκλοφορεί τον 13^ο δίσκο του. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις γα το δίδυμο των Tennant – Lowe που από την δεκαετία του 80 έως σήμερα, μας έχουν χαρίσει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στον χώρο της χορευτικής μουσικής. Το super δεν περιέχει κάτι διαφορετικό από τον χαρακτηριστικό τους ήχο, που έχει παραμείνει αναλλοίωτος με την πάροδο του χρόνου. Την παραγωγή και σ’ αυτό το άλμπουμ τους υπογράφει ο Stuart Price (The killers, Madonna, Take that, Kasabian, Coldplay κ.ά.) Highlights: The pop kids, The dictator decides, Burn.

 

 

Andrew Bird – Are you serious (Loma vista records)

Ο Andrew Bird είναι ένας αμερικάνος τραγουδοποιός ο οποίος ύστερα από μια σύντομη ‘θητεία’ στους Squirrel nut zippers, ακολουθεί σόλο καριέρα. Εδώ πρόκειται για τον 13^ο δίσκο του, που ως συνήθως κινείται ανάμεσα σε indie folk – rock ρυθμούς. Οι επιρροές του παρ’ όλα αυτά έχουν να κάνουν με κλασσική μουσική ή ακόμα και με jazz και swing ακούσματα. Ο ίδιος στα 22 του, έβρισκε την pop – rock μουσική βαρετή, όμως τώρα στα 42 του πλέον δεν ισχύει το ίδιο. Ιδιαίτερη στιγμή στο are you serious η συμμετοχή της Fiona Apple στο πανέμορφο left handed kisses. Highlights: Roma fade, Left handed kisses, Αre you serious.

 

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Απρίλιο):

Explosions in the sky – The wilderness (Temporary residence limited records)

Guided by voices – Please be honest (Rockathon records)

Rufus Wainwright – Take all my loves ‘9 Shakespeare sonnets’ (Universal records)

Wire – Nocturnal Koreans (Cargo records)

Rogue wave – Delusions of grand fur (Easy sound records)

 

Σταύρος Παρασκευόπουλος