Δίσκοι του μήνα (Σεπτέμβριος 2016)

Nick Cave and the bad seeds – Skeleton tree (Bad seed ltd records)

Ο αγαπημένος Nick Cave κυκλοφορεί μαζί με τους Bad seeds το 16^ο studio άλμπουμ του, στις 9 Σεπτέμβρη. Ένα χρόνο σχεδόν δηλαδή, μετά το τραγικό ατύχημα που στοίχισε τη ζωή του γιού του Arthur (16 ετών), γεγονός το οποίο σαφώς έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα και την σύνθεση του  Skeleton tree. Μια ατμόσφαιρα σκοτεινή και ‘βαριά’ με το πιάνο και τα synthesizers να έχουν τον κύριο λόγο στα περισσότερα (αν όχι σε όλα), τα τραγούδια του δίσκου. Δικαιολογημένο και αναμενόμενο το αποτέλεσμα λοιπόν, όταν ξέρουμε πως πρόκειται για έναν καλλιτέχνη σαν τον Nick Cave και το πόσο μπορεί να επηρεάσει την ζωή του ένα τέτοιο γεγονός. Highlights: Jesus alone, Girl in amber, I need you.

 

 

Pixies – Head carrier (Pixiesmusic, PIAS records)

Η ιστορική μπάντα των Pixies κυκλοφόρησε 4 εξαιρετικά άλμπουμ από το 1988 έως το 1991 και λίγα χρόνια αργότερα ήρθε η διάλυσή τους (1993).Η επιρροή τους στην αμερικανική σκηνή της εποχής ήταν αρκετά μεγάλη. Ο Kurt Cobain για παράδειγμα, τους είχε αναφέρει στα ακούσματα των Nirvana. Μετά από αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα το 2004, ανακοινώνουν παγκόσμια περιοδεία με την ίδια σύνθεση που ξεκίνησαν την πορεία τους. Ο νέος δίσκος μετά την επανένωση κυκλοφορεί το 2014 (Indie cindy). Έπειτα από μερικές ανακατατάξεις, αποχωρεί η επί σειρά ετών μπασίστρια Kim Deal, η σχέση της οποίας με τον Frank Black υπήρξε γενικά προβληματική. Οπότε φτάνουμε στο Head carrier με την μπάντα σε πολύ καλή φόρμα να θυμίζει αρκετά τον ήχο που τους καθιέρωσε στα πρώτα τους χρόνια. Προφανώς μια κυκλοφορία που θα βρίσκεται στα καλύτερα του έτους. Highlights: Head carrier, Might as well be gone, Bel esprit, All I think about now.

 

Woven hand – Star treatment (Sargent house records)

Οι Woven hand ξεκίνησαν το 2001 ως solo project του David Eugene Edwards, ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστή των 16 Horsepower. Στη συνέχεια προστέθηκαν κι άλλα μέλη κι έτσι φτάνουμε στο σήμερα, με το star treatment να αποτελεί την 8^η δουλειά της μπάντας. Με αρκετά folk και rock στοιχεία της αμερικάνικης μουσικής κουλτούρας στις συνθέσεις τους, οι Woven hand παίζουν ένα είδος alternative country, με ατμοσφαιρικά φωνητικά. Σίγουρα διαθέτουν ένα ιδιαίτερο και μυστήριο ύφος παρ’ όλα αυτά, αν τα γούστα σας κυμαίνονται σε μπάντες όπως οι Walkabouts, Black heart procession, Madrugada κλπ, τότε σίγουρα θα σας ενθουσιάσουν. Highlights: The hired hand, Crock and flail, Low twelve.

 

Regina Spektor – Remember us to life (Warner bros, Sire records)

Η ταλαντούχα αμερικανίδα Regina Spektor, κυκλοφορεί την 7^η δουλειά της, κάτι που είχε ανακοινώσει ήδη από τον Ιούλιο. Υπογράφει η ίδια τις συνθέσεις της, παίζει πιάνο, κιθάρες και μπάσο ενώ είχε εκδώσει μόνη της τα 2 πρώτα της άλμπουμ. Στην συνέχεια όμως βρίσκει δισκογραφική στέγη στην Sire records και φτάνουμε στο remember us to life που είναι συμπαραγωγή με την Warner bros. Το στυλ μουσικής της είναι κυρίως pop, με κύριο όργανο το πιάνο. Έγινε ευρέως γνωστή απ’ την συμμετοχή της στις περιοδείες  με τους  Strokes και τους Kings of leon, καθώς επίσης κι από τα τραγούδια της που περιέχονται στο soundtrack της ταινίας 500 days of summer. Αξιόλογο το σύνολο του remember us to life, έχει ήδη αποσπάσει καλές κριτικές από παγκόσμια μέσα. Highlights: Older and taller, Grand hotel, Sellers of flowers.

 

Still corners – Dead blue (Wrecking light records)

Το δίδυμο των λονδρέζων Still corners στην 3^η κυκλοφορία του, έπειτα από τα πολύ καλά άλμπουμ του 2011 και 2013 , έχοντας πλέον αλλάξει εταιρεία έπειτα από 3 χρόνια συνεργασίας με την Sub pop records. Αποτελούνται από τον συνθέτη και παραγωγό Greg Hughes και την ερμηνεύτρια Tessa Murray. Οι μουσικές τους κινούνται ανάμεσα στην synthpop – dreampop και τη new wave. Αν το dead blue είναι η πρώτη σας επαφή με την μπάντα, τότε σίγουρα θα σας πρότεινα να ακούσετε το ντεμπούτο creatures of an hour, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι απαραίτητα. Απλά θα έχτε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για την μουσική των Still corners. Highlights: Bad country, Downtown, Dreamhorse.

 

The wedding present – Going going… (Scopitones records)

Οι wedding present δραστηριοποιούνται μουσικά από τα μέσα της δεκαετίας του 80 και το 1997 αποφάσισαν την προσωρινή, όπως αποδείχτηκε, διάλυσή τους. Το 2004 επανενώνονται και συνεχίζουν έως και σήμερα. Το going going αποτελεί την 9^η δουλειά τους. Παίζουν κυρίως indie rock με τον ήχο τους να διαφοροποιείται ελάχιστα με το πέρασμα του χρόνου. Μια σταθερά καλή πορεία για την μπάντα όλα αυτά τα χρόνια που επιβεβαιώνεται και στο τελευταίο τους εγχείρημα. Θα σας πρότεινα ενδεικτικά 2 πολύ καλά άλμπουμ από το παρελθόν αν θέλετε να ασχοληθείτε περεταίρω: Το ‘George best’ (1985) και σίγουρα το ‘Take fountain’ (2005). Highlights: Two bridges, Birdnest, Bells, Lead.

 

Warpaint – Heads up (Rough trade records)

Το 3^ο μόλις άλμπουμ για το girl group από την Καλιφόρνια, μέλος των οποίων στο παρελθόν υπήρξε και η γνωστή ηθοποιός Shannyn Sossamon. Το πρώτο τους ep ηχογραφήθηκε με την βοήθεια του John Frusciante, πρώην μέλος των Red hot chili peppers. Στο heads up συναντάμε μια μίξη indie rock – dream pop ήχων με αρκετές αναφορές όμως και στην ηλεκτρονική μουσική, καθώς σύμφωνα με το γκρουπ, οι επιρροές για την δημιουργία αυτού του δίσκου κυμαίνονται μεταξύ Bjork, Kendrick Lamar και Outcast. Το 8^ο κομμάτι που τιτλοφορείται ‘Dre’ αποτελεί αναφορά στον hip hoper Dr dre. Γενικά, στο heads up οι κιθάρες δεν έχουν πλέον τον κύριο λόγο, όπως στις προηγούμενες δουλειές τους. Highlights: New song, The stall, Above control.

 

Van Morrison – Keep me singing (Caroline records)

Ο Βορειοϊρλανδός θρύλος της μουσικής ‘Van the man’ στα 71 του χρόνια πλέον, κυκλοφορεί τον 36^ο(!) στούντιο δίσκο του. Μια μεγάλη πορεία στην μουσική που ξεκινάει από το μακρινό 1964 με την συμμετοχή του στην μπάντα των Them. Από το 1967 ακολουθεί σόλο καριέρα η οποία περιλαμβάνει rock, folk, blues, soul ακόμα και jazz ή gospel ακούσματα. Τον Ιανουάριο του 1993 θα μπει στο Rock ‘n roll hall of fame για την πολυετή και σημαντική προσφορά του στη μουσική. Όσον αφορά το keep me singing, είναι ένας rock δίσκος με blues στοιχεία, συνθέσεις με πιάνο, ωραίες κιθάρες και όμορφες ενορχηστρώσεις. Θα το περιέγραφα σαν ένα σύντομο και νοσταλγικό ταξίδι σε παλιότερες εποχές. Ακούγεται άνετα μεμιάς σαν όλα τα καλά κλασικά άλμπουμ. Highlights: Every time I see a river, Holy guardian angel, Going down to Bangor.

 

Bon iver – 22 a million (Jagjaguar records)

H 3^η δισκογραφική δουλειά για τους Αμερικανούς Bon iver, που δραστηριοποιούνται μουσικά από το 2007. ‘Εχουν επιλέξει ένα περίεργο στυλ μουσικής, κάτι μεταξύ σε folk και electronica. Παρουσιάζουν ένα σχετικό ενδιαφέρον όπως και να χει. Το καλό με αυτόν εδώ το δίσκο είναι ότι όσο προχωράει γίνεται και καλύτερος. Θέλω να πω ότι μπορεί να σας ακουστούν περίεργα τα 2-3 πρώτα κομμάτια, μα η συνέχεια είναι ελπιδοφόρα και συναισθηματικά όμορφη. Θεωρώ ότι δικαίως  κατέχει μια θέση στους δίσκους αυτού του μήνα. Highlights: 33 God, 29 #Strafford APTS, 8 (circle).

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Σεπτέμβριο) :

Trentemoller – Fixion (In my room records)

Devendra Banhart – Ape in pink marble (Nonesuch records)

Drive – by trackers – American band (ATO records)

Ultimate painting – Dusk (Trouble in mind records)

The monochrome set – Cosmonaut (Tapete records)

Gravitysays_i – Quantum unknown (Inner ear records)