Δίσκοι του μήνα (Ιούνιος 2017)

Anathema – The Optimist (Kscope records)

Τα αδέλφια Daniel και Vincent Cavanagh συνεχίζουν να φτιάχνουν όμορφες μουσικές έπειτα από τόσα χρόνια παρουσίας στον χώρο. Το “the optimist” είναι ο 11^ος δίσκος τους και βασική ιδέα για την υλοποίησή του αποτέλεσε το εξώφυλλο του άλμπουμ “a fine day to exit” (2001), η φωτογράφιση του οποίου έγινε σε μια παραλία του San Diego των ΗΠΑ και οι συντεταγμένες του σημείου αποτελούν το intro song στο “the optimist”. Έτσι λοιπόν προκύπτει το sequel έπειτα από 16 χρόνια, με τον Vincent να δηλώνει πως ποτέ δεν μάθαμε τι απέγινε στον ήρωα που πρωταγωνιστεί στην ιστορία. Μουσικά τώρα, όπως συμβαίνει από ένα σημείο της καριέρας τους κι έπειτα,το ύφος των συνθέσεων κινείται σε prog – post rock ήχους. Ανάμεσα στις επιρροές τους είναι οι Pink Floyd, οι Led Zeppelin και φυσικά (λόγω καταγωγής και όχι μόνο) οι Beatles, ενώ από μεταγενέστερα γκρουπ οι U2 και οι Radiohead. Νομίζω με τους τελευταίους θα δείτε πολλές ομοιότητες κυρίως στα “leaving it behind” και “can’t let go”. Παρ’ όλα αυτά σαφώς και υπάρχει συγκεκριμένη ταυτότητα και στυλ στους Anathema, που σε συνδιασμό με τα όμορφα φωνητικά της Lee Douglas δημιούργησαν τον καλύτερο δίσκο που άκουσα για τον μήνα που διανύουμε. Εξαιρετική επίσης ηπαραγωγή του Tony Doogan (Mogwai, Belle & Sebastian, Teenage Fanclub κλπ). Highlights: Leaving it behind, Springfield, Ghosts, Back to the start.

 

 

 

Beach Fossils – Somersault (Bayonet records)

Πρόκειται για την 3^η δισκογραφική δουλειά των Νεοϋρκέζων Beach fossils, οι οποίοι έκαναν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε. Βέβαια από τα πρώτα τους βήματα υπήρχαν ανακατατάξεις έως ότου υπάρξει μια σταθερή σύνθεση στα μέλη της μπάντας, στα οποία διετέλεσε drummer και ο Zachary Cole Smith (frontman πλέον των DIIV). Όσον αφορά το “somersault” περιστρέφεται γύρω από μια indie – dream pop ατμόσφαιρα, όπου συμμετέχει ως guest η Rachel Goswell των Slowdive (στο “tangerine”). Τα κομμάτια κινούνται σε χαμηλούς ρυθμούς δίχως όμως να καταντούν βαρετά ή κουραστικά, χωρίς ιδιαίτερα δυνατές κιθάρες με τα πλήκτρα και το μπάσο σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πολύ καλή δουλειά επίσης, στο θέμα της παραγωγής την οποία προφανώς έχουν επιμεληθεί οι ίδιοι. Highlights: This year, Tangerine, Closer everywhere, That’s all for now.

 

 

 

Big Thief – Capacity (Saddle creek records)

Μια καινούργια μπάντα από την Νέα Υόρκη, οι Big thief δημιουργήθηκαν το 2015 και κυκλοφόρησαν πέρσυ το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Συνεπώς το “Capacity” αποτελεί την νέα τους δουλειά, η οποία κινείται στα ευρύτερα πλαίσια της indie rock σκηνής. Βέβαια τα φωνητικά της Adrianne Lenker (κιθάρα, φωνή) θα μπορούσαμε να πούμε πως δίνουν μια folk χροιά στο σύνολο των κομματιών. Επίσης να σας αναφέρω πως όταν πρωτοεμφανίστηκαν, το γνωστό περιοδικό Rolling Stone τους συμπεριέλαβε στους 10 νέους καλλιτέχνες που θα έπρεπε να γνωρίσουμε καλύτερα. Όπως και να έχει σίγουρα το νέο τους άλμπουμ αποτελεί μια πολύ καλή προσπάθεια που αξίζει να ανφερθεί στους δίσκους του μήνα. Highlights: Shark smile, Mythological beauty, Black diamonds.

 

 

UNKLE – The Road pt.1 (The vinyl factory records)

Το μουσικό projectτου dj και παραγωγού James Lavelle επιστρέφει δισκογραφικά έπειτα από 7 χρόνια απραξίας. Έχοντας συνεργαστεί στο παρελθόν με πάρα πολλούς μουσικούς (Brian Eno, Josh Homme, Ian Brown, Beastie boys, Oasis, Richard Ashcroft, Thom Yorke, Black angels κλπ), αυτή την φορά για το “Road pt.1” επιστρατεύτηκαν οι Keaton Henson, Mark Lanegan, Andrew Innes (primal scream), η Liela Moss (duke spirit) και η ESKA. Συνεπώς προκείπτει μια ακόμα καλή δουλειάγια τους UNKLE, με το γνωστό ανακάτεμα μουσικών ειδών μεταξύ electronica και alternative rock, χωρίς βέβαια να περιορίζονται αυστηρά σε συγκεκριμένα όρια. Κατά την γνώμη μου το “Looking for the rain” αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια που θ’ ακούσετε την φετινή χρονιά. Highlights: Looking for the rain (feat. Mark Lanegan and ESKA), Cowboys or Indians, Touch me (feat. Liela Moss).

 

 

Ride – Weather Diaries (Play it again Sam records)

Μια μεγάλη βρετανική μπάντα των late 80s κυκλοφορεί νέο άλμπουμ έπειτα από 21 χρόνια κι αφού έχει προηγηθεί η επανένωσή της το 2014. Πρόκειται για τους Ride, οι οποίοι αποτέλεσαν πρωτοπόρους της shoegaze σκηνής μαζί με γκρουπ όπως οι Jesus & Mary chain, My bloody valentine, Lush, Slowdive, Swervedriver κλπ. Τον Ιούνιο του 2015 ανακοινώθηκε η περιοδία τους στην Ευρώπη και την Β.Αμερική, πράγμα που σήμαινε πως ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει καινούργια δισκογραφική δουλειά από μέρους τους. Βέβαια όπως έχει συμβεί σε πολλές περιπτώσεις επανένωσης γκρουπ περασμένων δεκαετιών, ο ήχος τους παραμένει στο ίδιο ύφος προσαρμοσμένος όμως στην σύγχρονη εποχή. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να απαιτεί ένα καινούργιο “nowhere” ή “going blank again” αλλά και μόνο το γεγονός της επιστροφής τους ικανοποιεί αρκετά τους φαν του συγκεκριμένου ήχου. Σημαντικό ρόλο παίζει η παραγωγή που έχει γίνει από τον dj Erol Alkan σε αυτή την αναζωογονητική ματιά των Ride στην μουσική. Highlights: Lannoy point, All I want, Cali.

 

 

Fleet Foxes – Crack Up (Nonesuch records)

Οι Fleet foxes είναι μια indie folk μπάντα με καταγωγή από το Seattle των ΗΠΑ και το “Crack up” αποτελεί την 3^η τους δισκογραφική δουλειά. Άρχισαν να γίνονται δημοφιλής στα τέλη του 2007, μέσω μιας πλατφόρμας η οποία πλέον δεν ξέρω κατά πόσο βοηθά νέους καλλιτέχνες να αναδειχθούν, κι αυτή δεν είναι άλλη από το my space. Δέχτηκαν επίσης πολύ καλές κριτικές για το ομόνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2008. Επίσης να σας αναφέρω πως μεταξύ των μελών συναντάμε τον Josh Tillman (aka father john misty), του οποίου τον πολύ καλό δίσκο παρουσιάσαμε 2 μήνες πριν. Το “crack up” αποτελείται από ένα πολύ καλά δουλεμένο υλικό, πάνω σε folk φόρμες με ακουστικές κιθάρες και όμορφα πλήκτρα στις 11 συνθέσεις που περιέχει. Πιθανόν να σας θυμίσει ηχητικά τους Band of horses, τους Wilco ή ακόμα και πιο κλασσικά ονόματα όπως οι Beach boys και οι Moody blues. Highlights: Naiads-Cassadies, Kept woman, Fool’s errand.

 

 

London Grammar – Life Is A Beautiful Thing (Metal & Dust records)

Έπειτα από το πολύ καλό ντεμπούτο τους, το τρίο απ’ το Nottingham κάνει το “δύσκολο” δεύτερο δισκογραφικό βήμα με το “life is a beautiful thing”. Βέβαια από το εναρκτήριο “rooting for you” καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του μήνα και ίσως της χρονιάς. Για άλλη μια φορά η ambient -dream pop αισθητική του γκρουπ λειτουργεί εξαιρετικά στο τελικό αποτέλεσμα, με την μαγική φωνή της Hannah Reid να έχει τον κύριο λόγο. Σαφώς αυτό δεν μειώνει τους υπόλοιπους μουσικούς (Dominic Major και Dan Rothman), αντιθέτως οι συνθέσεις είναι τέτοιες που βοηθούν στην ανάδειξη των φωνητικών, που πιθανότατα να σας φέρουν στο νου την Florence Welch (Florence and the machine), την Annie Lennox (Eurythmics)ή την Imogen Heap. Να ανφέρουμε και το γεγονός πως το καλό τελικό αποτέλεσμα οφείλεται στην δικιά τους παραγωγή, με σημαντική βοήθεια όμως κι από άλλους έμπειρους παραγωγούς (Paul Epworth, Jon Hopkins, Martin Glover). Highlights: Rooting for you, Oh woman oh man, Non believer.

 

 

Jane Weaver – Modern Kosmology (Fire records)

Η Jane Weaver είναι μια Αγγλίδα συνθέτις που ξεκίνησε να κυκλοφορεί solo δισκογραφικό υλικό στα μέσα του 2000. Η μουσική της είναι ένα περίεργο μίγμα από acoustic folk και indie pop-rock. Γενικά στο Modern kosmology υπάρχει μια ποικιλία ήχων και μουσικών στυλ, που συνδιάζονται άψογα με την μαγευτική ερμηνεία της. Προσωπικά είμαι της άποψης πως πάντα στην μουσική θα υπάρχουν προσπάθειες που για διάφορους λόγους δεν θα τύχουν της αναγνώρισης που τους αξίζει. Βέβαια αυτό είναι αποτέλεσμα πολλών παραγώντων κι αποτελεί μεγάλο θέμα για να αναλυθεί σε μερικές μόνο γραμμές. Αυτό το αναφέρω διότι η Jane Weaver αποτελεί μια τέτοια περίπτωση. Σίγουρα αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στο φετινό της άλμπουμ, όπως επίσης και στο “The silver globe” που κυκλοφόρησε το 2014. Highlights: Did you see butterflies? , The architect, Valley.

 

 

Cigarettes after sex – Cigarettes after sex (Partisan records)

Οι Τεξανοί Cigarettes after sex δημιουργήθηκαν το 2008, αλλά φέτος κυκλοφορούν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο. Είχαν προηγηθεί κάποια ep – singles στο παρελθόν κι ανάμεσα στα τραγούδια τους υπήρχε και μια εξαιρετική διασκευή στο “keep on loving you” των REO Speedwagon, προσαρμοσμένη στο dream pop ύφος τους. Στο ίδιο στυλ κινείται και το ντεμπούτο τους, με τον ιδρυτή Greg Gonzalez να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις με ατμοσφαιρικά φωνητικά και low tempo ατμόσφαιρα γενικότερα. Σίγουρα μια κυκλοφορία που δεν θα περάσει απαρατήρητη στον μήνα που διανύουμε. Highlights: Sunsetz, Apocalypse, Young & dumb.

 

 

Dan Auerbach – Waiting On A Song (Easy eye sound records)

Το έτερον ήμισυ των Black Keys στην 2^η solo κυκλοφορία του, έπειτα από το “Keep it hid” του 2009, κινείται σχετικά σε διαφορετικούς ρυθμούς από ότι τον έχουμε συνηθίσει στο δίδυμο με τον Patrick Carney. Αυτό γίνεται έυκολα αντιληπτό απ’ το πρώτο κιόλας ομώνυμο κομμάτι του δίσκου. Το ύφος που διατηρεί σε όλη τη διάρκεια του “waiting on a song” είναι λίγο απ’ όλα, δηλαδή δεν νομίζω να μπορεί να διευκρινιστεί με σαφήνεια. Άλλοτε είναι pop, άλλοτε rock, με λίγο από country – folk κλπ. Ως παράδειγμα να ανφέρω πως το “Shine on me” , εμένα τουλάχιστον, μου θυμίζει την pop εκδοχή των Beatles. Το αποτέλεσμα πάντως είναι πολύ καλό και θα μπορούσε να είναι στην top 20άδα για το 2017. Πιθανόν δηλαδή, γιατί γούστα είναι αυτά και το μόνο που μένει είναι να το ακούσετε για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα. Highlights: Malibu man, Shine on me, King of a one horse town.

 

 

The Drums – Absymal Thoughts (ANTI- records)

Δύο παιδικοί φίλοι από το Brooklyn της Νέας Υόρκης, ο Jonny Pierceκαι ο Jacob Graham ξεκίνησαν το 2008 να παίζουν μουσική δημιουργώντας τους Drums. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους τα πήγε πάρα πολύ καλά, με το “let’s go surfing” ν’ αποτελεί μια από της επιτυχίες του έτους 2010. Το “abysmal thoughts” αποτελεί την 4^η δουλειά τους και είναι ένας καθαρά indie pop δίσκος με τις γνωστές surf παρεμβάσεις που πάντα τους διέκριναν. ‘Ετσι κι αλλιώς στις επιρροές τους περιλαμβάνονται μπάντες όπως οι Beach boys, The wake, The Smiths, Orange juice και Starflyer 59. Σίγουρα μια κυκλοφορία που ακούγεται ευχάριστα, δημιουργώντας ίσως μια νοσταλγική διάθεση ενώ θεωρώ πως για ένα τόσο καλό αποτέλεσμα έχει παίξει ρόλο η διαδικασία παραγωγής που έχει γίνει στο studio απ’ τους ίδιους. Highlights: Blood under my belt, Heart basel, Rich kids.

 

 

Saint Etienne – Home Countries (Heavenly records)

Οι αγαπητοί Saint Etienne επιστρέφουν δισκογραφικά έπειτα από 5 χρόνια, με το “home countries” να αποτελεί την 9^η δουλειά τους. Έχουν διατηρήσει τον ήχο τους στα ίδια ακούσματα, δηλαδή σε synthpop – indie pop – electronica ύφος σε συνδιασμό με τα όμορφα φωνητικά της (50χρονης πλέον) Sarah Cracknell. Όλος ο δίσκος ακούγεται ευχάριστα κι εκτός αυτού, πετυχαίνει τον σκοπό του που είναι η περιγραφή της ζωής στο Λονδίνο και πιθανότατα αποτελεί ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην καριέρα τους. Highlights: Magpie eyes, Dive, Out of my mind

 

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Ιούνιο):

Sufjan Stevens/Nico Muhly/Bryce Dessner/James Mcalister – Planetarium (4AD records)

Alison Moyet – Other (Cooking vinyl records)

Beth Ditto – Fake sugar (Capitol records)

Flogging Molly – Life is good (Vanguard / Spinefarm records)

Coldplay – Kaleidoscope ep (Parlophone records)

Ulrich Schnauss – For nothing ep (Scriped realities records)