Tης ώρας: Είμαστε διάφανοι, όταν αυτό που δείχνουμε είναι αυτό που είμαστε- J. Dispenza

Δίσκοι του μήνα (Αύγουστος 2017)

file3The War On Drugs – A Deeper Understanding (Atlantic records)

Μια από τις καλύτερες μπάντες των 00s στον χώρο της indie rock μουσικής, οι Αμερικανοί War on drugs πραγματοποιούν το 4ο δισκογραφικό τους βήμα. Θεωρώ πως έχουν αρκετό ταλέντο, καθώς δεν νομίζω κάποια κυκλοφορία τους να έχει περάσει απαρατήρητη σε ένα μεγάλο αριθμό ακροατών. Ίσως σε αυτό να έχει παίξει ρόλο πως δεν περιορίζονται αυστηρά στον ανεξάρτητο ήχο της rock, αλλά όπως θα διαπιστώσετε και στο “A deeper understanding” μουσικά κινούνται από την Americana (Strangest things) έως και πιο new wave μονοπάτια (Nothing to find). Πιθανόν ανάμεσα στις επιρροές τους να εντοπίσετε τους ήχους των Bob Dylan, Nick Drake, Bruce Springsteen, Tom Petty, Dire Straits κλπ. Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως ένας εκ των ιδρυτών της μπάντας, που πλέον ακολουθεί εξαιρετική solo καριέρα αποτέλεσε ο Kurt Vile. Αν θέλετε να ασχοληθείτε περισσότερο με τους War on drugs, σίγουρα θα σας πρότεινα να ακούσετε και το προηγούμενο album τους “Lost in the dream” που κυκλοφόρησε 3 χρόνια πριν. Κατά την προσωπική μου άποψη το “Deeper understanding” αποτελεί την καλύτερη κυκλοφορία του Αυγούστου. Highlights: Up all night, Holding on, Nothing to find.

 

 

ToTheBone_digitalCover-MediumSteven Wilson – To the Bone (Caroline records)

Αναμφίβολα ο Steven Wilson αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς και παραγωγούς της γενιάς του, με σταθερή παρουσία 30+ ετών στον χώρο. Έγινε προτίστως γνωστός ως ιδρυτής των Porcupine Tree (με τους οποίους μετρά 10 album), ενώ αποτέλεσε και συνιδρυτής των Blackfield (των οποίων το δίσκο αναφέραμε τον Φεβρουάριο). Σαν solo artist πρόκειται για την 5η του δουλειά, πηγή έμπνευσης της οποίας όπως δήλωσε ο ίδιος, αποτέλεσαν κάποια συγκεκριμένα progressive album της νιότης του όπως το “So” του Peter Gabriel, το “Hounds of love” της Kate Bush και το “The seeds of love” των Tears for fears. Η στιχουργικά «δυνατή» εισαγωγή στο εναρκτήριο “to the bone”, όπου ακούγεται μια γυναικεία φωνή να λέει χαρακτηριστικά: “Once we’ve made sense of our world, we wanna go fuck up everybody else’s because his or her truth doesn’t match mine. But this is the problem…” δίνει το ερέθισμα πως αξίζει να ακούσουμε τι προσπαθεί να μας πει ο Wilson στο νέο του εγχείρημα. Για να είμαστε δίκαιοι όμως, αυτό είναι το μόνο τραγούδι στο οποίο τους στίχους δεν υπογράφει ο Wilson αλλά ο Andy Partridge των XTC. Εξαιρετική επίσης η συμμετοχή της Ninet Tayeb στα φωνητικά του “Pariah”. Highlights: To the bone, Pariah, The same asylum as before, People who eat darkness.

 

 

Queens-of-the-Stone-Age-Villains-artworkQueens Of The Stone Age – Villains (Matador records)

Επιστροφή στην δισκογραφία για τους Καλιφορνέζους QOTSA, με το “Villains” ν’ αποτελεί την 7η κυκλοφορία τους σε διάστημα 4 ετών από το προηγούμενο album “Like Clockwork”. Αρκετή διάθεση για δυνατά τζαμαρίσματα από τον Josh Homme, ενώ παράλληλα έχω την αίσθηση πως προσπαθεί να ξεφύγει λίγο από τον stoner ήχο και να προσεγγίσει πιο boogie rock – blues rock ακούσματα. Για παράδειγμα το “The way you used to do” θα σας φέρει στο μυαλό τα κιθαριστικά riff των ZZ Top, μια μπάντα που έχει σαφώς επηρεάσει τον ήχο των Queens στο “Villains”. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για έναν πολύ καλό δίσκο στο σύνολό του και θεωρώ πως θα έχει θέση στα καλύτερα της χρονιάς που διανύουμε. Αξίζει να αναφέρουμε πως στο παρελθόν μέλη της μπάντας έχουν αποτελέσει οι Mark Lanegan, Dave Grohl και ο Joey Castillo. Πολλή καλή επίσης η παραγωγή από τους έμπειρους Mark Ronson και Mark Rankin. Highlights: The way you used to do, Fortress, Head like a haunted house.

 

 

fileGrizzly Bear – Painted Ruins (RCA records)

Οι Νεοϋρκέζοι Grizzly Bear αποτελούν μια ιδιαίτερη περίπτωση καθώς παρ’ όλο που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον ήχο τους ως folk – psychedelic pop, υπάρχουν αρκετά στοιχεία πειραματικής μουσικής κάτι το οποίο αυτομάτως σημαίνει πως δύσκολα θα προσεγγίσει τον μέσο ακροατή. Όπως και να έχει η κατάσταση το “Painted ruins” που αποτελεί τον 5ο δίσκο τους, απέσπασε γενικά πολύ καλές κριτικές από τον μουσικό τύπο, πράγμα που εν μέρει με βρίσκει σύμφωνο. Δεν νομίζω δηλαδή πως αυτό που αποκαλούμε experimental music, υπάρχει σε βαθμό τέτοιο που θα κουράσει την κατάσταση, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο άλμπουμ. Αξίζει σε γενικές γραμμές να του δώσετε μια ευκαιρία. Highlights: Three rings, Losing all sense, Cut-out.

 

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Αύγουστο):

King Gizzard and the Lizard Wizard – Sketches of Brunswick East (ATO records)

Kenny Wayne Shepherd – Lay it down (Concord records)

Mystery Skulls – One of us (Warner bros records)

 

 

 

 

By continuing to use the site, you agree to the use of cookies. more information

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close