γιατί δε μου αρέσει το Survivor..
Στην καθημερινότητα αλλά ιδιαίτερα στην κοινωνική δικτύωση είναι αρκετά φανερά τα εξής:
- Ακόμα και να μην έχεις αρχικά άποψη αντίθετη από τον πολιτικό σου αντίπαλο ή τον ‘εχθρό’ σου, μόλις δεις την τοποθέτησή του αμέσως θα κατασκευάσεις επιχειρηματολογία να του αντιπαρατεθείς.
- Οι πιο σκληροπυρηνικοί στις απόψεις τους επειδή είναι έτοιμοι να ‘αρπαχτούν’ τις περισσότερες φορές είναι οι ‘νικητές’ στη μάχη της επιβίωσης της άποψής τους. Λόγω της σκληροπυρηνικότητάς τους φαίνεται να αποθαρρύνουν τους ‘αντίδικους’ ..έστω να ανοίξουν διάλογο.
Τα (1) και (2) όπως αναφέρονται παραπάνω στοχεύουν στην “επιβίωση”, άλλοτε του είδους, άλλοτε των παραδόσεων, άλλοτε των απόψεων, άλλοτε του ίδιου του ατόμου.
“Επιβίωση” είναι και το επιχείρημα όσων αντιτίθενται στην “αλλαγή φύλου”. Θεωρούν ότι αντίκειται στην αξία επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.
Όμως οι σημερινοί άνθρωποι, τουλάχιστον στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, δε ζουν για την “επιβίωση”. Γι’ αυτό υπάρχει φροντίδα για τους ανάπηρους, νοσοκομεία για τους άρρωστους, γηροκομεία κλπ κλπ..
Με λίγα λόγια, θες έτσι θες αλλιώς μπορούμε πλέον να εξελισσόμαστε ως επιλογή και όχι ως αναγκαιότητα της φύσης.
Πάντως, μην ξεφεύγω από το λόγο που γράφω αυτό το κείμενο… Λοιπόν, η “επιβίωση” ή η συντήρηση μόνιμα και σταθερά της ίδιας άποψης, ιδιαίτερα χωρίς αντίλογο ή έστω σεβασμό στην άλλη άποψη, είναι πράγματα τουλάχιστον οπισθοδρομικά.
ΥΓ: γι’ αυτό και δε μου αρέσει καθόλου το “Survivor”..