Δίσκοι του μήνα (Μάιος 2017)

Slowdive – Slowdive (Dead oceans records)

Άλλη μια επανένωση και συνάμα επιστροφή στην δισκογραφία έχουμε φέτος κι αυτή την φορά ήταν η σειρά των Slowdive, μιας μπάντας από το Reading της Αγγλίας. Είχε ήδη γίνει γνωστό μέσω της επίσημης σελίδας τους στο twitter από τον Ιανουάριο του 2014, έτσι φέτος έχουμε την 4^η κυκλοφορία τους έπειτα από 22 χρόνια. Τα μέλη της μπάντας έχουν μείνει τα ίδια, όπως και το μουσικό τους ύφος, κάτι ανάμεσα σε dream pop και shoegaze. Σ’ αυτό βέβαια έχουν παίξει ρόλο και οι επιρροές τους που κινούνται ανάμεσα σε Pink Floyd, David Bowie, Cure και Cocteau twins. Είναι γεγονός πως στην εποχή τους οι Slowdive δεν έτυχαν εμπορικής αναγνώρισης, παρ’ όλα αυτά πλέον αποτελούν δυνατό χαρτί σε γνωστά φεστιβάλ του εξωτερικού και ίσως μέσω της προώθησης του πολύ καλού φετινού ομώνυμου δίσκου τους, καταφέρουν να κερδίσουν το κοινό, που δεν τους είχε δώσει ποτέ την προσοχή που τους άξιζε. Άνετα κατά την γνώμη μου, στα καλύτερα άλμπουμ για φέτος. Highlights: Slomo, Sugar for the pill, No longer making time.

 

 

Paul Weller – A Kind Revolution (Parlophone records)

Ο θρυλικός Paul Weller επιστρέφει δισκογραφικά έπειτα από μια διετία, με το “A kind revolution” ν’ αποτελεί την 13^η προσωπική του δουλειά. Ο ίδιος αναφερόμενος στον τίτλο του άλμπουμ επισημαίνει πως: “Δεν νομίζω ότι με κάνει να θέλω να γράψω οποιαδήποτε πολιτικά τραγούδια.  Δεν νομίζω ότι η απάντηση είναι στην πολιτική ή τη θρησκεία.Η απάντηση βρίσκεται πραγματικά μέσα μας, σε όλους τους ανθρώπους”. Μουσικά θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για ένα rock δίσκο, με πολλά όμως funky-soul στοιχεία, όπως στην περίπτωση του “She moves with the fayre”. Ένας πολύ καλός δίσκος που πιθανότατα θα βρίσκεται σε όλες τις λίστες με τα καλύτερα του 2017. Highlights: Woo se mama, Nova, New York.

 

 

Kasabian – For Crying Out Loud (Columbia/Sony records)

Καινούργια δισκογραφική δουλειά για την μπάντα απ’το Leicester και η 6^η κατά σειρά. Αρκετά πιο ικανοποιητική, κατά την προσωπική μου άποψη από την τελευταία κυκλοφορία τους (48:13) του 2014. Σύμφωνα με τον κιθαρίστα Sergio Pizzorno το “Bless this acid house”  (το κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ), αποτελεί μια από τις καλύτερες συνθέσεις τους . Όπως και να έχει, στο “For crying out loud” υπάρχει η διάθεση από την μεριά τους να ξανακάνουν αισθητή την παρουσία τους στο χώρο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Σε αυτό βοηθάει πολύ βεβαίως το electro rock – dance στυλ που έχουν υιοθετήσει όλα αυτά τα χρόνια. Εν μέρει, το γεγονός πως στην χώρα μας θα εμφανιστούν (στα πλαίσια του Eject festival) ως headliners, αφήνωντας πίσω ονόματα όπως οι Jesus and Mary chain και ο Peter Hook(Joy Division, New Order) σαφώς δείχνει πως το hype παίζει μεγάλο ρόλο στην σημερινή εποχή. Highlights: You’ re in love with a psycho, Wasted, Are you looking for action?

 

 

The Afghan Whigs – In Spades (Sub pop records)

Παρ’όλο που οι Afghan whigs δημιουργήθηκαν στα μέσα των 80s, αυτή εδώ είναι η μόλις 8^η κυκλοφορία τους. Βέβαια υπήρξε προσωρινή διάλυση στο σχήμα το 2001, η οποία κράτησε ευτυχώς μόνο μια 5ετία. Σ’ αυτό το διάστημα ο Greg Dulli (φωνή, κιθάρα) παρέμεινε δραστήριος δημιουργώντας τους Twilight singers και λίγο αργότερα τους Gutter twins, σε συνεργασία με τον Mark Lanegan. Όσον αφορά το “In Spades” είναι ένας καθαρά alternative rock δίσκος αποτελούμενος από 10 κιθαριστικά κομμάτια, άλλοτε πιο δυνατά κι άλλοτε χαμηλότερης “έντασης”. Μια απόδειξη ότι παραμένουν ακόμα μια ικανή μπάντα έπειτα από την επανένωσή τους. Highlights: Arabian heights, Oriole, Into the floor.

 

 

Diana Krall – Turn Up the Quiet (Verve records)

Στα 52 της χρόνια η Diana Krall μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει μια μεγάλη δισκογραφία και αποτελεί μια από της κορυφαίες jazz φωνές της γενιάς της. Σαφώς έχει γνωρίσει μεγάλη εμπορική επιτυχία, με πάνω από 15 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Το “turn up the quiet” είναι το 14^ο άλμπουμ της και διακατέχεται από μια ατμόσφαιρα live ηχογράφησης. Περιέχει κυρίως μπαλλάντες και μια ρομαντική διάθεση γενικότερα. Εξαιρετικό επίσης το παίξιμό της στο πιάνο, σε όλα τα κομμάτια του δίσκου. Αν είστε φαν του είδους θα πρέπει οπωσδήποτε να  την ακούσετε. Highlights: Like someone in love, I’m confessin’ (that I love you), No moon at all.

 

 

The Mountain Goats – Goths (Merge records)

Οι καλιφορνέζοι Mountain goats αποτελούν μια indie folk μπάντα και δραστηριοποιούνται δισκογραφικά από το 1994. Το “Goths” αποτελεί το 16^ο studio album τους και περιέχει 12 όμορφες και ατμοσφαιρικές συνθέσεις, δείγμα του οποίου είχε ήδη γίνει γνωστό από τον Φεβρουάριο, με το “Andrew Eldritch is moving back to Leeds” να διατίθεται μέσω streaming στην σελίδα της μπάντας στο Bandcamp. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία μου έφερε στο μυαλό κάποιοες μεταγενέστερες μπάντες, μα παρόμοιο ήχο όπως οι Belle and Sebastian, Modest Mouse, Decemberists, Okkervil River κλπ. Πιστεύω πως ο συνδιασμός πλήκτρα-μπάσο-τύμπανα, χωρίς αισθητή την παρουσία κιθάρας λειτούργησε άψογα στην περίπτωση του “goths”. Highlights: Andrew Eldrich is moving back to Leeds, Unicorn tolerance, Paid in cocaine.

 

 

Sarah P – Who Am I (EraseRestart records)

Η Σάρρα Ψάλτη (aka Sarah P) ξεκίνησε την καριέρα της στην μουσική ως frontwoman της αθηναϊκής μπάντας Keep Shelly in Athens. Στις αρχές του 2014 όμως έφυγε από το σχήμα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Βερολίνο όπου και άρχισε να δουλεύει πάνω σε δικό της υλικό. Κάπως έτσι προέκυψε το “who am I”, η πρώτη της δισκογραφική δουλειά ως solo artist. Ο ήχος της κινείται στο ευρύ φάσμα της electronica, με την ίδια πάντως να υποστηρίζει πως το είδος που παίζει είναι κυρίως pop. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με διάφορους μουσικούς και παραγωγούς  όπως ο Sundayman, ο Hiras και ο Γιώργος Σαμαράς (aka Plastic Flowers). Γενικά το “who am I” αποτελεί μια όμορφη προσπάθεια που αξίζει να ακούσετε αυτόν τον μήνα. Highlights: Forgetregret, Instead of you, Millennial girl.

 

 

Wavves – You’re Welcome (Ghost ramp records)

Οι Wavves αποτελούν μια pop punk μπάντα από το San Diego της Καλιφόρνια και το “you’re welcome” είναι ο 6^ος δίσκος τους. Περιέχει 12 συνθέσεις σε “punk νοοτροπία”, με δυνατές fuzzy κιθάρες, σε συνδιασμό όμως με μια pop αισθητική που αποτυπώνεται και στα φωνητικά του Nathan Williams. Η μουσική τους γενικότερα μοιάζει με αυτή των Weezer ας πούμε ή των Blink-182. Επίσης η φετινή κυκλοφορία τους είναι η πρώτη που διανέμεται  μέσω της δικής τους δισκογραφικής εταιρείας, καθώς στο ξεκίνημά τους αποτελούσαν μια low fi μπάντα. Highlights: Daisy, Animal, Exercise.

 

 

+extra (κυκλοφορούν επίσης τον Μάιο):

At the drive-in – Interalia (Rise records)

Roger Waters – Is this the life we really want? (Columbia records)

The black lips – Satan’s graffiti or God’s art? (Vice records)

!!! – Shake the shudder (Warp records)

Lana Del Ray – Lust for life (Interscope/Polydor records)

The Charlatans UK – Different days (The end records)