“Λυπούμαστε. Η σελίδα είναι υπό κατασκευή”

Αν μιλάμε για τις 100 πρώτες μέρες του Τσίπρα, θα ήθελα κάποιος να μας πει σε ποια φάση του σχεδίου βρισκόμαστε.  Δηλαδή εκτός από τις προσπάθειες που γίνονται για να πειστεί η Ευρώπη ότι αυτή η πολιτική λιτότητα, με αυτά τα μέτρα και αυτά τα σταθμά, δεν οδηγεί πουθενά. Περιμένουμε πρώτα να καταλάβουν αυτοί και μετά να εφαρμόσουμε τα σχέδια μας και για τα υπόλοιπα θέματα; Δηλαδή, εάν αυτοί δεν καταλάβουν, ε, τότε και εμείς θα πάμε στην γωνία και θα αρχίσουμε να κλαίμε και να ζητάμε την μαμά μας;

Γιατί έως και σήμερα, εκτός από το πολύ τρία επιδόματα που δίνουνε, που και πάλι δεν ζεις ούτε για αστείο με αυτά (που εδώ που τα λέμε και αυτό πολυτέλεια είναι, με τόσο τρύπια τσέπη που υπάρχει στον κρατικό μηχανισμό) δεν υπάρχει κάτι απτό. Τι να πούμε; Για τις μειώσεις- ανήθικα υψηλών- προσαυξήσεων  επί  ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο, που οι περισσότερες από αυτές (όχι, δεν θα πω όλες!) ήταν απόρροια των κακών πολιτικών του παρελθόντος;  Η για τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα που ουσιαστικά δεν έγιναν;

Ας περάσουμε ευχάριστα λοιπόν, όσο περιμένουμε τους άλλους να μας επιτρέψουν να φτιάξουμε το παρόν μας, ακούγοντας κλασσική μουσική και πίνοντας ένα ποτήρι κρασί. Και  αν σερφάροντας στο διαδίκτυο τύχει να πετύχουμε καμιά «σελίδα υπό κατασκευή», ξέρετε, τις οικονομικές οντότητες που δεν τελεσφόρησαν, τα έργα που δεν προχώρησαν, τις ιδέες που τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν, μην τσαντιστείτε. Πρόκειται για άλλων σχέδια, για ξένες ιδέες, για έργα που δεν μας αφορούν. Εμείς μπορούμε όσην ώρα περιμένουμε, να φορέσουμε κάτι πιο άνετο και να απολαύσουμε το κρασάκι μας, ακούγοντας κλασσική μουσική.

May the force b with us.