Μουσική
Iggy Pop – Post pop depression (Loma vista records) Ο αγέραστος Iggy έχει κάνει σχεδόν τα πάντα στην μουσική του καριέρα, παρ’ όλα αυτά όταν ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του 17ου(!) προσωπικού του άλμπουμ, στρέψαμε το ενδιαφέρον μας πάνω του, κυρίως λόγω της σύνθεσης των μουσικών που συνεργάζονται γι’ αυτό το αποτέλεσμα. Έχουμε λοιπόν τον Josh
Chvrches – Every open eye (Virgin/Glassnote records) Συνήθως ο 2ος δίσκος μιας μπάντας είναι καθοριστικός απ’ την άποψη ότι φανερώνει αν ένα καλό ντεμπούτο μπορεί να έχει συνέχεια. Οι churches λοιπόν, έχοντας περάσει με άριστα το πρώτο τεστ, κυκλοφορούν το every open eye και επιβεβαιώνουν την άποψη αυτή. Πρόκειται για ένα τρίο από την Γλασκώβη
The helio sequence – The helio sequence (Sub pop records) Συνήθως το ομότιτλο άλμπουμ ενός γκρουπ είναι το πρώτο του. Για το δίδυμο από το Oregon των ΗΠΑ κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Αυτό είναι το 6ο δισκογραφικό βήμα για τους helio sequence που δραστηριοποιούνται από το 1999. Θα μπορούσαμε να τους κατατάξουμε στην ανεξάρτητη σκηνή
Σtella – Σtella (Inner ear records) Την Στέλλα Χρονοπούλου (aka Σtella) την γνωρίσαμε αρχικά στις συνεργασίες της μεταξύ άλλων με τους my wet calvin, τον coti K κα. Αυτή είναι η πρώτη προσωπική της δουλειά. Πρόκειται για ένα pop κυρίως δίσκο με επιρροές από τα 80s, χωρίς όμως αυτό να τηρείται αυστηρά καθώς δεν λείπουν
Steven Wilson – Hand. Cannot. Erase. (Kscope records) Πρόκειται για τον τέταρτο προσωπικό δίσκο του τραγουδιστή των Porcupine tree. Έχει ένα χάρισμα αυτός ο άνθρωπος σε ότι έχει κάνει, από σόλο μέχρι συμμετοχές, διάφορα project κλπ. Το γεγονός ότι μια pink floyd αισθητική την νιώθεις στα τραγούδια του ισχύει, αλλά σαφώς έχει και ένα προσωπικό
Marsheaux – a broken frame (undo records) Οι ‘δικές μας’ Marsheaux επιλέγουν σαν 5ο άλμπουμ να διασκευάσουν depeche mode και μάλιστα ένα δίσκο από τα πρώτα τους βήματα. Το ‘a broken frame’ του 1982. Η Μαριάνθη και η Σοφία ποτέ δεν έκρυψαν την αγάπη τους για την 80s electro-pop μουσική, έτσι με αυτή τους την
Δυνατά ξεκίνησε ο νέος χρόνος με μερικές πολύ καλές κυκλοφορίες. Προσωπικά ξεχώρισα τις παρακάτω: Belle and Sebastian – girls in peacetime want to dance (Matador records) Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να ακούσω τα συνηθισμένα στο 9ο πλέον album των συμπαθέστατων Σκωτσέζων. Παρ’όλα αυτά με έκπληξη διαπίστωσα μια διαφορετική, πιο pop-disco διάθεση να διακατέχει το